پورفیری

پورفیری گروهی از اختلالات نادر ارثی که مشخصه آنها تولید و دفع بیش از حد پورفیرین ها (مواد شیمیایی که در همه موجودات زنده یافت می شود) می باشد. این بیمار اغلب با اختلالات روانی اشتباه گرفته می شود. در هر دو جنس دیده می شود ولی در جنس مؤنت شایع تر و شدیدتر بوده و احتمال بروز آن در سنین بالا کمتر است . در خانم های مبتلا به نوع شدید بیماری بارداری توصیه نمی شود. هر فرد دارای سابقه خانوادگی پورفیری قبل از تشکیل خانواده باید اقدام به مشاوره ژنتیک کند.

علایم شایع:

·        درد شکم و قفسه سینه

·        تغییرات روانی (از جمله افسردگی و مانیا ،شیدایی)

·        تغییرات پوستی ، از جمله خارش و تاول

·        درد پا

·        انقباضات و ضعف عضلانی

·        کرختی و گزگز دست و پا

·        رشد بیش از حد مو

علل:

·        یک اختلال ارثی در سوخت و ساز پورفیرین ها

·        عوامل افزایش دهنده خطر

·        سابقه خانوادگی پورفیری

پیشگیری:

این بیمار در حال حاضر قابل پیشگیری نیست . برای کاهش تناوب و شدت حملات اقدامات زیر توجیه می شود:

الف) اجتناب از مصرف هر نوع دارو، شامل داروهای بدون نسخه ، مگر با توصیه پزشک

ب) خودداری از مصرف قرص های ضد بارداری

ج) دوری از نور مستقیم خورشید.

عواقب مورد انتظار:

این بیماری در حال حاضر غیر قابل علاج محسوب می شود ولی بسیاری از بیماران سالها با این اختلال زنده می مانند. علایم بیماری با درمان قابل تسکین یا کنترل است .

تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه داشته و امید است که درمان هایی مؤثرتر و نهایتاً علاج بخش عرضه شوند.

عوارض احتمالی:

عوارض بسیاری ممکن است با این اختلال همراه باشند. اکثر این عوارض برگشت پذیر هستند ولی برخی از آنها ممکن است دایمی باشند. عوارض این بیماری می تواند هم باعث اختلالات فیزیکی و هم روانی گردد.

 درمان:

الف) اصول کلی:

·        تشخیص بیماری بر اساس اندازه گیری آزمایشگاهی پورفیرین ها در خون ، ادرار و مدفوع صورت می گیرد.

·        روان درمانی یا مشاوره با متخصص مربوطه ممکن است توصیه شود.

·        مراقبت در منزل معمولاً کافی است ، ولی بستری در بیمارستان ممکن است در طی حملات لازم باشد.

·        از نور مستقیم خورشید اجتناب کنید. اگر مجبور به قرار گرفتن در زیر نور مستقیم خورشید هستید، از کلاه و لباس های محافظ استفاده کنید.

ب) داروها:

·        بدون توصیه پزشک هیچ دارویی مصرف نکنید.

·        تجویز گلوکز وریدی یا خون ممکن است به جلوگیری یا درمان حملات حاد کمک کند.

·        داروهای آرامبخش برای کاهش اضطراب ممکن است تجویز شود. در این باره کلروپرومازین ممکن است کمک کننده باشد.

·        داروهای مهارکننده تخمک گذاری ممکن است به کاهش حملات قبل از قاعدگی کمک کند.

ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری:

محدودیتی وجود ندارد مگر محدودیت در قرارگیری در معرض آفتاب

د) رژیم غذایی:

·        رژیم غنی از کربوهیدرات

·        درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

·        اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پورفیری باشید.

·        تیره شدن رنگ ادرار یا سایر علایم نشان دهنده عود حمله بیماری .

 

کم خونی فقر آهن

کم خونی ناشی از کاهش تولید سلول

به صورت عمده در هنگامی که مقدار جذب آهن رژیم غذایی برای تولید هموگلوبین کافی نباشد روی میدهد، از آنجا که بدن حدود 3/1 تا 4/1 آهن مصرفی را ذخیره می کند زمانی که ذخایر آهن بدن مصرف شود کم خونی واقعی فقر آهن شروع به گسترش می کند.کم خونی فقر آهن متداول ترین نوع کم خونی در همه گروه های سنی و در همه نقاط دنیا است.به خصوص در کشور های در حال توسعه شیوع داشته که علت آن ذخیره ناکافی آهن به دلیل عدم دریافت آهن کافی در رژیم غذایی(در رژیم گیاهخواری)،یا از دست دادن خون(مبتلایان به کرم های قلاب دار روده)می باشد.این نوع کم خونی در افراد بالغ در آمریکا نیز بسییار شایع است و شایع ترین علت از دست دادن خون است.در حقیقت خونریزی به عنوان علت کم خونی آهن در نظر گرفته می شود تا اینکه خلاف آن ثابت شود.

شایع ترین علت آنمی فقر آهن در مردان و زنان(بعد از یائسگی) معمولا خونریزی از زخم های گاستریت(التهاب معده)، بیماری های التهابی روده یا تومور های دستگاه گوارش می باشد.

شایع ترین علت آنمی فقر آهن در زنان قبل از یائسگی نیز خونریزی شدید در طول قاعدگی و حاملگی بدون دریافت کافی مکمل های آهناست.بیماران مبتلا به الکلیسم مزمن اغلب به طور مزمن از طریق دستگاه گوارش خون از دست میدهند که موجب از دست دادن آهن و کم خونی احتمالی می شود.سایر علل شامل:بروز سوء جذب آهن است،که بعد از عمل گاسترکتومی و یا بیماری سلیاک ایجاد می شود.

تظاهرات بالینی:

بیماران با کمبود آهن در ابتدا علایم کم خونی را دارند.اگر کمبود آهن شدید یا طولانی مدت شود،زبان صاف و زخمی،ناخن ها شکننده و شیاردار،و زخم های گوشه دهان(شیلوز زاویه ای)ایجاد می شود.بعد از جایگزینی با مشتقات آهن،این علایم برطرف می شوند.در تاریخچه سلامتی ممکن است سابقه حاملگی های متعدد،خونریزی دستگاه گوارش قابل توجه باشد.

یافته های تشخیصی:

مطمئن ترین روش برای  تشخیص کم خونی فقر آهن آسپیراسیون مغز استخوان است.بیشتر بیماران به خصوص در بیمارانی که سابقه شرایط مستعد کننده جهت ایجاد این نوع کم خونی را دارند از سایر آزمایشات جهت تایید تشخیص استفاده می شود. بین مقدار آزمایشگاهی اندازه گیری آهن ذخیره و سطح هموگلوبین یک ارتباط قوی وجود دارد.پس از کاهش ذخایر آهن(که با کاهش سطح فریتین نیز مشخص می شود)سطح هموگلوبین نیز افت پیدا می کند.

کاهش ذخایر آهن موجب تولید اریتروسیت های کوچک به وسیله مغز استخوان می شود بنابراین کم خونی پیشرفت کرده و MCV که نشان دهنده اندازه گلبول قرمز است کاهش می یابد.

هماتوکریت و سطح RBC که مقدار آن به سطح هموگلوبین بستگی دارد نیز کاهش می یابد.به طور بارز بیماران مبتلا به آنمی فقر آهن دارای سطح سرمی پایینی از آهن و TIBC بالا هستند.

درمان:

به جز در موارد حاملگی،علت فقر آهن باید مورد بررسی قرار گیرد. کم خونی ممکن است علامت سرطان دستگاه گوارش قابل درمان یا تومور های فیبروئید رحمی باشد.نمونه مدفوع از نظر خون مخفی(OB) آزمایش می شود.افراد 50ساله یا بیشتر باید کولونوسکوپی،آندوسکوپی و آزمایشات رادیوگرافی از دستگاه گوارش به منظور تشخیص زخم،التهاب معده، پولیپ ها یا کانسر را انجام دهند.برای درمان کم خونی فقر آهن می توان از ترکیبات آهن خوراکی متعدد همچون فروس سولفات،فروس گلوکونات،فروس فورمالات که در دسترس هستند استفاده کرد.

در چند هفته اول ممکن است سطح هموگلوبین زیاد شده و آنمی در مدت چند ماه برطرف شود،ولی جایگزینی مجدد ذخایر آهن مدت طولانی تری به طول می انجامد.بنابراین بیمار باید مصرف آهن را به مدت 12-6 ماه ادامه دهد.

در موارد عدم تحمل بیمار به تجویز مقدار زیاد آهن مکمل،تزریق داخل وریدی آهن ضرورت می یابد.

ملاحظات مصرف:

منابع غذای حاوی مقادیر زیاد آهن شامل محصولات گوشتی(مثل گوشت گاو و یا جگر گوساله و جگر مرغ)،سایر گوشت ها،حبوبات، سبزیجات برگ سبز می باشد.

مصرف غذاهای حاوی آهن همراه با یک منبع ویتامین C جذب آهن را افزایش می دهد.برای جذب بهتر آهن لازم است که با معده خالی یک ساعت قبل از غذا مصرف شود.آنتی اسید ها و فراورده های لبنی را به دلیل کاهش جذب آهن نباید هم زمان با آهن مصرف نمود.

برخی از فرمول های آهن به گونه ای طراحی شده اند که اثرات جانبی بر روی دستگاه گوارش را محدود میکنند و لذا استفاده از آن ها با اضافه کردن نرم کننده های مدفوع یا استفاده از فرمول های قابل تحمل که موجب محدودیت در تهوع یا گاستریت می شوند انجام می گیرد.

 

ترومبوسیتوپنی

ترومبوسیتوپنی یعنی کاهش تعداد پلاکت های خون به کمتر از 140 هزار در هر میکرولیتر خون. پلاکت ها را ترومبوسیت نیز می‌نامند. تعداد پلاکت ها به طور طبیعی 200 هزار تا 450 هزار در هر میکرولیتر خون می‌باشد. کاهش تعداد پلاکت های خون باعث اختلال انعقاد خون می شود.

 معمولا وجود اختلالات و نارسایی‌های انعقاد خون، به صورت خونریزی زیرپوستی و کبودشدگی مخاطی بروز می یابد، به خصوص اگر دلیل اختلال انعقاد خون، کاهش تعداد پلاکت ها یا عدم عملکرد صحیح پلاکت ها باشدپلاکت‌ها با بستن‌ هر شکاف‌ کوچکی‌ که‌ در دیواره عروقی‌ خونی‌ ایجاد گردد، نقشی‌ حیاتی‌ در کنترل‌ خونریزی‌ ایفا می‌کنند.در ترومبوسیتوپنی‌ تمایل‌ به‌ خونریزی‌ به‌ ویژه‌ از عروق‌ خونی‌ کوچک‌تر وجود دارد. این‌ امر باعث‌ خونریزی‌ غیرطبیعی‌ در پوست‌ و سایر قسمت‌های‌ بدن‌ می‌گردد.این لکه‌های خونریزی زیرپوستی، بر اساس اندازه به نام های پتشی، پورپورا و اکیموز نام گذاری می شوند.

قطع‌ داروی‌ مضر در ترومبوسیتوپنی‌ ناشی‌ از دارو و جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ طحال‌ در موارد دایمی‌ برای درمان این بیماری صورت می گیرد.

علل ترومبوسیتوپنی:

علل این اختلال به دو دسته کلی کاهش تولید پلاکت و افزایش تخریب پلاکت تقسیم می شوند.

 علل کاهش تولید پلاکت مانند نارسایی مغز استخوان، سندرم میلودیسپلازی، ارتشاح مغز استخوان، ساپرسیون مغز استخوان، پرتودرمانی، کمبود تغذیه‌ای، الکلیسم مزمن و عفونت های ویروسی مانند ایدز هستند.

علل افزایش تخریب پلاکت مانند پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمنی، پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک، انعقاد داخل عروقی منتشر، هپارین، تخریب مکانیکی (مثلا ناشی از اختلال عملکرد دریچه آئورت) و... می باشند.

 علایم‌ ترومبوسیتوپنی:

- پتشی‌ (لکه‌های‌ کوچک‌، گرد، بدون‌ برجستگی‌ و به‌ رنگ‌ قرمز مایل‌ به‌ ارغوانی‌ در پوست‌(

- کبودشدگی‌

- خونریزی‌ در دهان‌

- خون‌ دماغ‌ شدن

- قاعدگی‌های‌ شدید یا طولانی‌

- وجود خون‌ در ادرار

 عوامل تشدیدکننده ترومبوسیتوپنی:

- عفونت‌ حاد

- بیماری ایدز

- مصرف‌ آسپیرین‌ یا سایر داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروییدی‌

- مصرف‌ داروهایی‌ چون‌ کینیدین‌، داروهای‌ گوگرددار، داروهای‌ ضد دیابتی‌ خوراکی‌، نمک‌های‌ طلا، ریفامپین‌ و غیره‌

- بزرگی‌ طحال‌

- کاهش‌ درجه‌ حرارت‌ بدن‌

- انتقال‌ خون‌

- مصرف‌ الکل‌

- پره‌اکلامپسی‌

- بیماری‌های‌ دیگر از جمله‌ لوپوس‌ اریتماتوی‌ سیستمیک‌، کم‌خونی‌، لوسمی‌، سیروز و غیره‌

- مواجهه‌ با اشعه‌ ایکس

پیشگیری‌ از ترومبوسیتوپنی:

- اجتناب‌ تا حد امکان‌ از داروهایی‌ که‌ عامل‌ خطرزا هستند.

- بیماران‌ از آسیب‌ بپرهیزند و در صورت‌ وقوع‌، دنبال‌ درمان‌ باشند.

روند بیماری:

در موارد حاد به‌ خصوص‌ در کودکان‌، اکثرا طی‌ دو ماه‌ بهبود می‌یابند.در موارد مزمن‌، بیماری ممکن‌ است‌ فروکش‌ و عود وجود داشته‌ باشد. بعضی‌ خود به‌ خود بهبود می‌یابند.

 عوارض‌ ترومبوسیتوپنی:

- سکته‌ مغزی‌ (خونریزی‌ مغزی‌(

- از دست‌ دادن‌ شدید خون‌

- عوارض‌ جانبی‌ دارو درمانی‌

درمان ترومبوسیتوپنی:

معمولا افزایش خونریزی ناشی از ترومبوسیتوپنی نیست، مگر اینکه تعداد پلاکت ها کمتر از 50 هزار باشد.اگر تعداد پلاکت ها کمتر از 20 هزار باشد، خطر خونریزی خودبخودی و کشنده گوارشی و مغزی وجود دارد.درمان ترومبوسیتوپنی بسته به عامل بیماری‌زا، مختلف است، مثل تزریق پلاکت، پلاسمافرزیس، داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوفسفاماید و آزاتیوپرین و تعویض پلاسما.همچنین قطع‌ داروی‌ مضر در ترومبوسیتوپنی‌ ناشی‌ از دارو و جراحی‌ برای‌ برداشتن‌ طحال‌ در موارد دایمی‌ برای درمان این بیماری صورت می گیرد.

هموفیلی

       دو نوع اختلال ارثی خونریزی دهنده-هموفیلی نوعA و هموفیلی نوع B بوده که از نظر بالینی غیر قابل تشخیص هستند و میتوان با انجام تست های آزمایشگاهی این دو را از هم تشخیص داد.هموفیلیA به دلیل اختلال ژنتیکی که به علت کمبود یا نقصان فاکتور VIII می باشد و هموفیلی B (که بیماری کریسمس نیز نامیده می شود.) یک اختلال زنتیکی ناشی از کمبود یا نقصان فاکتورIX می باشد.هموفیلی بیماری نسبتا شایعی است.هموفیلی A به نسبت 1در هر10000 تولید ایجاد شده و 4برابر شایع تر از هموفیلی B می باشد.هر دو نوع هموفیلی ارثی بوده و وابسته به کروموزوم X می باشد بنابراین تقریبا همه افراد مبتلا مرد هستند و زنان می توانند حامل بیماری بوده و تقریبا همیشه بدون علامت میباشند.بیماری در تمامی نژاد ها ایجاد می شود.

هموفیلی در دوران کودکی معمولا در سنین نوپایی سریعا تشخیص داده می شود،اگرچه در بیماران با هموفیلی خفیف ممکن است تا زمان ضربه شدید یا جراحی تشخیص داده نشود.

 

تظاهرات بالینی:

هموفیلی به صورت خونریزی از قسمت های مختلف بدن مشخص می شود. این خونریزی می تواند شدید و حتی بعد از ضربه های بسیار جزئی ایجاد شود.تکرار و شدت خونریزی بستگی به درجه کمبود فاکتور و شدت ضربه های ناگهانی دارد برای مثال بیمار با کمبود خفیف فاکتور VII (مثلا 6% تا 50% سطح طبیعی) به ندرت دچار خونریزی خود به خودی می شود و تمایل به خونریزی به دنبال ضربات ثانویه رخ میدهد.

در مقابل، خونریزی های خودبه خودی به خصوص خونریزی در مفاصل و هماتوم(ایجاد لخته در مسیر جریان خون) در بیمار با کمبود شدید فاکتورVIII میتواند بارها رخ دهد.این بیماران به طور مکرر نیاز به درمان جایگزینی فاکتورVIII دارند.

در حدود 75% از کل خونریزی ها در مفاصل بیماران مبتلا به هموفیلی ایجاد میشود.شایع ترین مفاصل تحت تاثیر،مفصل زانو،آرنج،قوزک پا،شانه،مچ دست و ران می باشد.بیماران اغلب قبل از اینکه نسبت به تورم و محدودیت حرکت آگاه شوند،درد مفاصل را به خاطر    می آورند.عود خونریزی مفاصل منجر به تخریب شدید در نتیجه درد مزمن،آنکلوزیس(ثابت شدن مفاصل) یا بیماری مفاصل می شود.

تدابیر طبی:

شکل ترکیبی فاکتور شماره VIII وX  تغلیظ شده در دسترس می باشد و نیاز به استفاده از یک فاکتور غلیظ شده را کاهش می دهد یا موجب عدم تزریق مکرر پلاسمای تازه منجمد شده   می شود،هنگامی که بیماران خونریزی فعال دارند این فاکتور های غلیظ شده را دریافت    می کنند.شروع هرچه سریع تر درمان مهم بوده و میتواند از احتمال بروز عوارض خونریزی اجتناب نماید.استفاده پروفیلاکتیک (پیشگیری کننده) از این فاکتور ها قبل از روش های تروماتیک تهاجمی(مثل کشیدن دندان یا جراحی) از استراتژی های مهم در پیشگیری از خونریزی در موقعیت هایی است که نقص شدید فاکتورVIII وجود دارد.

تدابیر پرستاری:

بیشتر موارد هموفیلی در کودکی تشخیص داده می شوند و بیماران اغلب نیاز به کمک در تطابق با شرایط دارند زیرا که بیماری مزمن بوده و محدودیت هایی را در زندگی آن ها ایجاد می نماید و یک اختلال ارثی است که می تواند به نسل بعدی منتقل شود.باید از دوران کودکی به بیماران برای سازگاری با بیماری و شناخت جنبه های مثبت در زندگیشان کمک شود.

بیماران باید به اتکاء نفس و حفظ استقلال به منظور پیشگیری از ضربه های غیر ضروری که می تواند موجب حوادث خونریزی حاد شده و به طور موقت با فعالیت های طبیعی آنها مداخله می کند،تشویق شوند.

بیمار مبتلا به هوفیلی درباره اجتناب از عواملی که با تجمع پلاکتی تداخل دارد مثل آسپرین، بعضی از دارو ها و مکمل های غذایی(مثل گزنه و یونجه) و مصرف الکل آموزش میبیند.این محدودیت های دارویی شامل دارو های بدون نسخه و درمان سرماخوردگی نیز   می شود،بهداشت دهان به عنوان اقدام پیشگیری کننده بسیار اهمیت دارد زیرا کشیدن دندان برای این بیماران خطرناک است.

اساس نامه انجمن

   اساس نامه انجمن علمی-حمایتی بیماری های خونی دانشگاه بقیه ا...(عج)

مقدمه:

     انجمن علمی-حمایتی بیماری های خونی به منظور افزایش سطح آگاهی دانشجویان نسبت به بیماری های خون و آشنایی و همکاری با انجمن های خون کشور و حمایت از ان ها و فراهم آوردن زمینه های مناسب برای فعالیت های جمعی علمی و پیشرفت و تعالی دانشجویان به فعالیت می پردازد.

بخش اول :تعریف،اهداف و کلیات

ماده 1:انجمن علمی حمایتی ،بیماری های خونی

(Association of scientific-supportive for blood diseases)

گروهی متشکل از دانشجویان که در زمینه ی آشنایی با بیماریهای خونی و مراکز حمایت از بیماران مبتلا به اختلالات خونی ایفای نقش می کند.

تبصره 1 – دانشجویان علاقمند در کلیه ی مقاطع رشته ی پزشکی و پیرا پزشکی با رعایت قوانین آیین نامه میتوانند به فعالیت در این انجمن بپردازند.

ماده 2-انجمن علمی حمایتی بیماریهای خون تشکیلاتی دانشجویی متشکل از اعضا هیئت علمی دانشگاه بقیه ا...و دانشجویان علاقمند و فعال در زمینه ی بیماریهای خونی می باشد.

ماده 3-فعالیت های انجمن بیماریهای خون عبارتند از :

1.مطالعه و پژوهش علمی در زمینه ی بیماریهای خون

2.برگزاری سمینارها و کنفرانس های علمی

3. بازدید از مراکز حمایتی و انجمن های کشوری مربوط به بیماریهای خون

4.تشکیل خیریه در جهت کمک به بیماران تحت نظر از این انجمن ها.

ماده 4-  1. تشکیل تیم های علمی-حمایتی جهت ایجاد زمینه های مناسب برای شکوفایی استعداد ها ، برانگیختن خلاقیت علمی دانشجویان ، بهره گیری از توانمندی های ایشان ، تقویت و تحقق فعالیت های دانشجویان در زمینه ی اختلالات خون.

2. افزایش مشارکت در رقابت دانشجویان در فعالیت های علمی جمعی.

3.حمایت از فعالیت های علمی دانشجویان، راهنمایی و هدایت آنها در امر آموزش و پرورش.

4.افزایش سطح آگاهی دانشجویان در زمینه ی بیماریهای خونی و انجمن های کشوری حمایت کننده ی بیماران مبتلا به اختلالات خون.

5.تشکیل خیریه در جهت حمایت از بیماران تحت نظر انجمن های بیماریهای خونی کشور.

بخش دوم :ارکان و تشکیلات

ماده ی 5- دانشجویان کلیه رشته های پزشکی و پیراپزشکی در هر مقطعی می توانند عضو این انجمن باشند .

ماده 6- شورای مدیریت انجمن علمی متشکل از هفت عضو است.

تبصره 1-هفت عضو شامل:

1.دبیر انجمن

2.قائم مقام

3.مشاور

4.اعضای فعال در بخش ارتباطات جمعی

5.مسئول تعلیم

6.مسئول تحقیقات

7.اعضای کمیته شبکه سازی

ماده ی 7-وظایف شورای مدیریت عبارت اند از:

1.دبیر انجمن وظیفه ی نظارت بر فعالیت های انجمن و اعضای مجموعه را دارد و ارتباط با مشاوران و هماهنگی های مربوطه جهت پیشبرد فعالیت های انجمن.

2.قائم مقام مسئول انجام کلیه وظایف دبیر انجمن در صورت غیاب ایشان می باشد.

3.مشاورین در جهت پیشبرد فعالیت های انجمن و ارائه ی پیشنهادات سازنده و حمایت از دانشجویان به فعالیت می پردازد.

4.اعضای بخش ارتباطات جمعی در زمینه ی اطلاع رسانی، سایت و پشتیبانی ایفای نقش می کنند.

5.مسئول تعلیم وظیفه ی هماهنگی و برگزاری سمینارها و کلاسها با انجمن های کشوری در سطح خارج دانشگاهی و مدیریت برد آموزشی را بر عهده دارد.

6.مسئول تحقیقات هماهنگ کننده ی ارتباط دانشجویان و پژوهشگران عضو انجمن با مسئولین انجمن های کشوری جهت انجام طرح های پژوهشی مشترک در رابطه با بیماری های خون می باشد(طرح ها و پژوهش های انجام شده به کمیته ی پژوهش دانشکده جهت تایید ارائه می شود)

7.کمیته ی شبکه سازی رابط بین انجمن علمی دانشجویی و انجمن های کشوری است و تدوین برنامه های مشترک با سازمانها را انجام میدهد.

تبصره 1- پشتیبانی شامل افرادی است که وظیفه عضو گیری ،صدور گواهینامه ها،هماهنگی های مالی و ثبت نام را بر عهده دارد .

تبصره 2- کمیته ی شبکه سازی جهت ارتباط و آشنایی با انجمن های کشوری، برنامه ی تورهای بازدید از انجمن های بیماریهای خونی را ترتیب داده است.

تبصره 3- اطلاع رسانی و سایت شامل وبلاگی است که اطلاعات آموزشی ، مسائل مربوط به بیماریهای خونی، مطالبی جهت آشنایی با انجمن های کشوری ،اطلاع رسانی ها جهت شرکت در سمینارها و تورهای بازدید از انجمن ها را به اشتراک می گذارد و بخشی جهت دریافت نظرات و پیشنهادهای بازدید کنندگان در وبلاگ تعبیه شده است.

بخش سوم: قوانین تشکیل و فعالیت انجمن علمی حمایتی بیماری های خون

ماده ی 8-عضو گیری از میان دانشجویان علاقه مند در کلیه مقاطع رشته های پزشکی و پیراپزشکی انجام میشود.

ماده ی 9-انجمن از دانشجویان علاقه مند و پژوهشگر جهت انجام طرح ها حمایت مالی به عمل می آورد.

ماده ی 10-انجمن برای افراد شرکت کننده در سمینار ها،کنفرانس ها و طرح های پژوهشی و افرادی که در انجمن به فعالیت میپردازند گواهی نامه صادر میکند.

تبصره-فعالیت درون انجمن جهت صدور گواهی نامه حداقل باید 8 ساعت در هفته باشد.

ماده 11-هر یک از اعضای شورای مدیریت در صورت قصور در انجام وظایف عزل شده و جایگزین با برگزاری انتخابات نصب میشود.

ماده 12-هر یک از اعضای انجمن باید در پایان هر ماه در جلسه ی شورای مدیریت گزارش کار ماهانه ارائه دهند.

این اساس نامه با 12 ماده و 7 تبصره در تاریخ 27/11/1394 به تصویب مرکز پژوهش های علمی دانشجویان دانشکده ی پرستاری دانشکده بقیه ا... رسید.

چارت سازمانی انجمن